hebben zij hun kroost nooit geleerd

nadat zij overwonnen

voor de mens die zijn

en zijn dis

over gazon

onder hun rozen

in hun heg en steg

maar telkens als het

moeten zij

want de weg terug

hun angst

brood verspilt

rijkelijk spreidt

en terras

wonen wormen

is het goed nestelen

winter wordt

wachten en hongeren

zijn zij vergeten