hebben zij hun kroost nooit geleerd
nadat zij overwonnen
voor de mens die zijn
en zijn dis
over gazon
onder hun rozen
in hun heg en steg
maar telkens als het
moeten zij
want de weg terug
hun angst
brood verspilt
rijkelijk spreidt
en terras
wonen wormen
is het goed nestelen
winter wordt
wachten en hongeren
zijn zij vergeten